یکی از تجربه‌های بزرگ در همه انقلابها و نهضتهای تاریخ این است که‏ هیچوقت در تاریخ رسمی تحولات بزرگ اجتماعی، دقیقا روشن نمی‌شود

یک عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: انقلاب و ملتی که به پیروزی و آزادی می‌رسد اما قانون آزادی را درست رعایت نکند، این آزادی را از دست خواهد داد و دوباره به عصر بردگی برخواهد گشت.

“حسن رحیم‌پور ازغدی”، در مراسم تجلیل از زنان فعال انقلاب اسلامی، در مجتمع فرهنگی ورزشی غدیر مشهد، با بیان اینکه سخنانش در راستای پاسخ به این سئوال است که “انقلابی کیست؟ انقلاب چیست؟”، تاکید کرد: یکی از تجربه‌های بزرگ در همه انقلابها و نهضتهای تاریخ این است که‏ هیچوقت در تاریخ رسمی تحولات بزرگ اجتماعی، دقیقا روشن نمی‌شود که چه کسانی‏ چقدر فداکاری کرده‌اند و چه کسانی سر سفره آماده نشسته‌اند. چه کسانی چقدر هزینه کرده‌اند و چه کسانی چقدر برداشت کرده‌اند.‏ شاید لطف قضیه هم به همین باشد.

این دین‌پژوه افزود: بسیاری افراد هستند که از سال ۴۲ تا ۵۷ و از ۵۷ تا امروز فداکاریهای بسیاری کرده‌اند‏ و هیچکس هم نامشان را نشنیده است؛ بسیاری خانواده‌ها‏ که هیچکس اسم اینها را نشنیده‏ و به تعبیر روایات اینها “مجهولون فی‌الارض و معروفون فی‌السماء” هستند‏، در دنیا ناشناخته‌اند اما در آسمانها مشهور و شناخته ‌شده‌اند.

وی تصریح کرد: البته همه وظیفه دارند از کسانی که زحمت کشیده‌اند‏ تجلیل کنند اما این را بدانید که هیچکس اسم بسیاری از کسانی را که رنجها برده‌اند‏، نشنیده و نمی‌داند؛ در دوران جنگ و انقلاب، کسانی کارهایی کردند که هیچ‌جا ثبت نشده و همین که ثبت نشده بهتر است.

رحیم‌پور ازغدی خاطرنشان کرد: اگر قرار بود که مجاهدان، ‌مبارزان و انقلابیون منتظر این باشند که از آنها نام برده و تجلیل شود‏، یعنی به شرط مزد کار بکنند، خیلی از فداکاریهای بزرگ اتفاق نمی‌افتاد. خیلی‌ها در تاریکی‏ و سکوت تلاش کردند و از خیلی چیزها گذشتند، حتی نزدیکانشان ندانستند، ولی در یک مبارزه توحیدی اهمیت و ارزش کار به این است که مبارز، عقیده دارد هیچ چیز اتفاق نیفتاده مگر اینکه ثبت شده و هیچکس جز با عمل خودش مواجه نخواهد شد؛ اینهاست که افراد را بسیار آرام می‌کند تا خیلی دنبال پاداش و تشکر سایرین و افرادی مثل یا ضعیفتر از خودشان نباشند.

وی در پاسخ به این سئوال که “انقلابی کیست؟”، انقلابی بودن را یک تجربه متعلق به گذشته و انقلابی ماندن را یک صفت انسانی و شخصیتی مربوط به امروز و همیشه دانست و گفت: ما خیلی انقلابیهای سوپر انقلابی و دو آتشه قبل از انقلاب و در اوایل انقلاب داشتیم که بعدها به کلی صفشان را عوض کردند. کسانی هم بودند که از جبهه مقابل به این طرف پیوستند. رفت‌وآمد سیالی بین این دو جبهه همیشه برقرار بوده، هست و خواهد بود.

این کارشناس علوم انسانی خاطرنشان کرد: انقلابی بودن و ماندن هیچکس تضمین نمی‌شود. جز خود فرد نمی‌تواند این را تعیین کند، منتها برای انقلابی ماندن و اینکه آدم معامله‌گر و تاجر نشود یک مقدار بنیانهای معرفتی می‌خواهد که آنها که در خودشان به وجود‌ آوردند، سالم ماندند، سالم زندگی کردند و سالم خواهند رفت، ما هم که نکردیم ممکن است گاهی خسرالدنیا و الآخره بشویم، یعنی هم صدماتی در دنیا می‌خوریم و هم در انتها چیزی برایمان نمی‌ماند.

وی در ادامه به حدیثی از امام حسن عسکری(ع) اشاره کرد و ادامه داد: از ایشان راجع به شیعه پرسیدند و ایشان فرمودند، کسانی که باکشان نیست که در راه خدا مرگ به سراغ آنها بیاید یا آنها به سراغ مرگ بروند، برایشان تفاوت نمی‌کند که آنها به سمت شهادت بروند یا شهادت به سمت آنها بیاید. آمادگی مطلق همیشگی برای کشته شدن در راه حق. این اولین مشخصه انقلابی در سخن امام حسن عسکری(ع) است.

ازغدی با بیان اینکه این نگاه شیعیان به مرگ است، در باب نگاه به زندگی در سخن امام حسن عسکری(ع)، گفت: فرمودند، کسانی‌ هستند که دیگران را بر خود ترجیح می‌دهند. یعنی سر سفره امکانات عقب می‌نشینند‏، موقع خطر جلو می‌آیند. این یک خصوصیت آدمهای خاص مکتبی است. برخلاف اکثریت مردم در طول تاریخ که همیشه وقتی موقع امتیازات، امکانات و غنائم است سر سفره مسابقه می‌گذارند که چه کسی جای بهتر بنشیند، موقع خطر پشت هم قایم می‌شوند. موقعی که خطر زندان، اعدام، شهادت، شکنجه، جبهه، بمباران شیمیایی و ترور و اینهاست؛ می‌روند پشت بقیه قایم می‌شوند. فرمودند شیعه راستین و آدم مکتبی‏ کسی است که موقع خطر جلوتر از همه است، وقتی همه پا پس می‌کشند این فرد جلو می‌آید، ولی موقع استفاده از امکانات برادرانشان را بر خودشان ترجیح می‌دهند، می‌روند عقب و سر و کله‌شان دیگر پیدا نیست.

وی تاکید کرد: ما خیلی از این آدمها داشتیم که در خطرناکترین شرایط انقلاب و جنگ همیشه اینها را می دیدیم. بعد که انقلاب پیروز می‌شد و جنگ تمام می‌شد دیگر اینها را هیچ جا نمی‌دیدیم. ما چقدر بچه‌هایی داشتیم در جنگ که جنگ تمام شد در حالی که یک برگه گواهی جبهه نداشتند که اصلا جبهه بودند یا نبودند. مشخصه سوم، فرمودند اینها کسانی‌اند که هر جا خدا می‌خواهد هستند و هر جا خدا نمی‌خواهد نیستند. امام عسکری(ع) را باید پدر تاریخ نامید، چون منجی بشریت در دستان ایشان تربیت شده است.

رحیم‌پور ازغدی در خصوص مشخصه چهارم انسان انقلابی در کلام امام عسکری(ع) خاطرنشان کرد: می‌فرمایند که حقوق برادران و خواهرانشان و مهمتر از آن حرمت آنها برایشان خیلی مهم است. اینها مشخصاتی است که ما برای معرفی یک انسان مکتبی و انقلابی به آن استناد می‌کنیم.

وی در بخش دیگری از سخنانش به سخنی از امام صادق(ع) استناد کرد و گفت: فرمودند از مکتب، ایده‌ها و آرمانهایتان محکم، قاطع و با سلاح آماده دفاع کنید. فقط هم نایستید تا دشمن به شما نزدیک شود، بعد سلاح را بکشید. در حالی‌که آماده درگیری هستید، گاهی شما به سمت دشمن بروید. یعنی به استقبال آنها بروید، ننشینید در خانه‌تان تا به سراغتان بیایند، اگر لازم شد در خانه‌شان به سراغشان بروید. این را می‌شود به عنوان تئوری صدور انقلاب در مکتب امام خمینی(ره) مطرح کرد. امام(ره) می‌گفت که ما اینجا نمی‌نشینیم، خود حضرت امیر(ع) در نهج‌البلاغه فرموده‌اند که دشمن فکر نکند، من مثل کفتار نیستم که بنشینم در خانه و سرم را زیر برف کنم تا دشمن بیاید بالای سرم و من را از سوراخ بیرون بکشد، اگر بخواهی به من حمله کنی و با من درگیر بشوی، من به خانه‌ات می‌آیم‏، نمی‌گذارم تو به سراغم بیایی.

این پژوهشگر دینی خاطرنشان کرد: بعد از اینکه یک انقلابی پیروز شد، باید کرامت خودش را حفظ بکند. آن عنصری که به آزادی و پیروزی می‌رسد، احکام و ادب آزادی را رعایت می‌کند و قدرش را می‌داند و بعد از ارزشهایی که به دست آورده، عقب‌نشینی نمی‌کند.

ایسنا -وی ادامه داد: امام صادق(ع) می‌فرمایند، آنهایی که آزادی را به دست می‌آورند اما احکام و قانون آزادی را درست رعایت نمی‌کنند و قدرش را نمی‌دانند و کوتاهی می‌کنند و درست از آن حفاظت نمی‌کنند، دوباره به عصر بردگی برخواهند گشت و آزادی را از دست می‌دهند. انقلاب و ملتی که به پیروزی و آزادی می‌رسد اما قانون آزادی را درست رعایت نمی‌کند، ادب آزادی، اخلاق آزادی و… را درست حفاظت نمی‌کند. فرمودند مطمئن باشید که این آزادی را از دست خواهد داد و دوباره به عصر بردگی برخواهد گشت.

رحیم‌پور ازغدی در پاسخ به سئوال “انقلاب چیست؟”، خاطرنشان کرد: انقلاب تغییر ارزشها و ساختارهاست و نه فقط تغییر آدمها. اگر سیستم شما به لحاظ سخت‌افزاری و نرم‌افزاری همان سیستم قبل انقلاب بماند و فقط آدمها عوض شوند، مثلا طرف یک آدم اهل فسق بوده و حال یک آدمی آمده که نمازش را می‌خواند،‌ روزه‌اش را می‌گیرد و حرم هم می‌رود، ولیکن روش دستگاه و سیستم همان روش باشد انقلابی اتفاق نیفتاده، فقط آدمها جابه‌جا شده‌اند. انقلاب یعنی تغییر روش سیستم. به آن میزانی یک انقلاب پیش رفته که آثار انقلاب در ساختار و روش نهادهای اجتماعی، حکومتی، رسانه‌ای، تعلیم و تربیت و… دیده بشود، به همان اندازه که دیده بشود انقلاب شده است، در غیر این صورت انقلابی رخ نداده است.